ວິທີປູກເຫັດຫອມໃຫ້ໄດ້ຜົນດີ
ສຳລັບການປູກເຫັດຫອມກໍ່ເປັນອີກວິທີການຫນຶ່ງຂອງທາງເລືອກໃຫ້ຊາວກະສິກອນຫາກມີຄວາມສົນໃຈໃນການ
ເພາະປູກເຫັດຫອມ, ໂດຍການຫັນມາປະກອບອາຊີບການຜະລິດເປັນສິນຄ້າຫລັກ, ສ່ວນຜູ້ທີ່ປູກຢູ່ ແລ້ວແຕ່ຍັງບໍ່ທັນປະສົບຜົນສຳເລັດວິທີນີ້ກໍ່ອາດຊ່ວຍທ່ານໄດ້ໃນການສ້າງລາຍໄດ້ໃຫ້ກັບຄອບຄົວ, ເຮັດໃຫ້ຄອບຄົວກຸ້ມຢູ່ກຸ້ມກິນ.
ການປູກເຫັດຫອມຕ້ອງກະກຽມອຸປະກອນເຊັ່ນ: ວັດສະດຸທີ່ນຳມາປູກໃຫ້ໄດ້ຮັບຜົນດີໄດ້ແກ່ຂີ້ເລື່ອຍຈາກໄມ້ຫມາກຂາມ, ຮອງລົງມາແມ່ນໄມ້ຢາງພາລາ, ຂີ້ເລື່ອຍໄມ້ກະຖິນ ແລະ ວັດຖຸເສີມເຊິ່ງມີສ່ວນປະສົມຂອງຂີ້ເລື່ອຍ 100 ກິໂລກຣາມ, ຮຳ 5 ກິໂລກຣາມ, ນ້ຳຕານຊາຍ 2 ກິໂລກຣາມ, ເກືອ 0,2 ກິໂລກຣາມ, ຍິບຊ່ຳ 0,5 ກິໂລກຣາມ, ປະສົມນ້ຳໃຫ້ມີຄວາມຊຸ່ມ 55-65%, ຖົງຢາງທົນຄວາມຮ້ອນ ແລະ ອຸປະກອນການປູກເຫັດໃນຖົງຢາງ, ຫມໍ້ນຶ້ງຄວາມດັນ ຫລື ຖັງນຶ້ງບໍ່ອັດຄວາມດັນພ້ອມອຸປະກອນການໃຫ້ຄວາມຮ້ອນໃນການນຶ້ງເພື່ອຂ້າເຊື້ອ, ເຮືອນ ຫລື ສະຖານທີ່ບົ່ມເສັ້ນໃຍ ແລະ ໃຫ້ຜົນຜະລິດ.
ວິທີປູກ: ປະສົມວັດຖຸປູກ ແລະ ວັດຖຸເສີມທັງຫມົດໃຫ້ເຂົ້າກັນ, ຢ່າໃຫ້ແຫ້ງ ຫລື ປຽກຈົນເກີນໄປໃຫ້ວັດຖຸພໍຈັບຕົວກັນໄດ້, ເມື່ອບີບເບິ່ງຕ້ອງບໍ່ໃຫ້ມີນ້ຳຢອດຫາກເວລາປ່ອຍມືອອກສ່ວນປະສົມດັ່ງກ່າວຕ້ອງບໍ່ແຕກອອກຈາກກັນບັນຈຸສ່ວນປະ
ສົມລົງໃນຖົງຢາງທົນຄວາມຮ້ອນອັດແຫນ້ນພໍປະມານ, ໃສ່ຖົງລະ 0,51 ກິໂລກຣາມ, ຫລັງຈາກນັ້ນເອົາສຳລີປິດປາກຖົງ ແລະ ປິດທັບດ້ວຍກະດອນ ຫລື ຝາຄອບກັນອາຍນ້ຳແລ້ວນຳໄປນຶ້ງຂ້າເຊື້ອດ້ວຍຫມໍ້ນຶ້ງຄວາມດັນເປັນເວລາ 40 ນາທີຫາ1ຊົ່ວໂມງດ້ວຍຄວາມດັນ 15-20 ໄມໂຄຣຊີເມັນຕໍ່ຊັງຕີແມັດກ້ອນ (ຫລື ໃຊ້ຖັງນຶ້ງບໍ່ອັດຄວາມດັນກໍ່ໄດ້ຜົນດີພໍສົມຄວນໂດຍເລີ່ມຈັບເວລາຕັ້ງແຕ່ອາຍນ້ຳຮ້ອນຟົດສະຫມ່ຳສະເຫມີເປັນເວລາ 24 ຊົ່ວໂມງ, ຕ້ອງຮັກສາລະດັບອາຍນ້ຳຕະຫລອດເວລາດ້ວຍການປັບຄວາມຮ້ອນໃຫ້ມີອຸນຫະພູມໃນຖັງນຶ້ງ 85-100 ອົງສາເຊຕະຫລອດເວລາ) ແລ້ວປະໃຫ້ເຢັນ, ຈາກນັ້ນໃຫ້ແກະກະດອນ ຫລື ຝາຄອບອອກ, ເປີດສຳລີແລ້ວໃສ່ເຊື້ອເຫັດ (ນິຍົມໃຊ້ຫົວເຊື້ອເຫັດຈາກເມັດເຂົ້າ) ຄວນເຮັດໃນບໍລິເວນທີ່ສະອາດ, ປ້ອງກັນການປົນເປື້ອນຂອງເຊື້ອໂລກແລ້ວນຳໄປບົ່ມເສັ້ນໃຍ, ການບົ່ມເສັ້ນໃຍໄລຍະເວລາທີ່ບົ່ມເສັ້ນໃຍ 3-4 ເດືອນ, ຂຶ້ນກັບນ້ຳຫນັກອາຫານທີ່ໃຊ້ ຫລື ມີການສ້າງຕຸ່ມດອກປະມານ 2/3 ຂອງກ້ອນເຊື້ອ.
ການດູເລຮັກສາ: ອຸນຫະພູມຂອງການບົ່ມເສັ້ນໃຍເຫັດຫອມທີ່ດີທີ່ສຸດຄື ອຸນຫະພູມ 25 ອົງສາເຊ.
ການເຮັດຫ້ອງ ຫລື ເຮືອນທີ່ຕັ້ງຢູ່ໃຕ້ຮົ່ມເງົາໄມ້ສຳລັບບົ່ມເສັ້ນໃຍຢ່າງງ່າຍເຊັ່ນ: ເຮັດຈາກຫຍ້າຄາ, ເຟືອງ, ໄມ້ໄຜ່ອື່ນໆກໍ່ໄດ້ ແລະ ມີການໃຫ້ນ້ຳພາຍນອກເຮືອນ ຫລື ບໍລິເວນພື້ນຂອງເຮືອນເປັນບາງຄັ້ງຄາວເມື່ອອຸນຫະພູມສູງກວ່າ 25 ອົງສາເຊ, ສຳລັບຄວາມຊຸ່ມຂອງໄລຍະບົ່ມເສັ້ນໃຍນີ້ແມ່ນຕ້ອງການຄວາມຊຸ່ມໃນບັນຍາກາດໃນລະດັບປົກກະຕິປະມານ 50%, ບໍ່ຕ້ອງຫົດນ້ຳທີ່ຖົງເຫັດ, ຖ້າມີຄວາມຈຳເປັນຕ້ອງຫົດນ້ຳເຮືອນຕ້ອງລະວັງບໍ່ໃຫ້ນ້ຳຖືກສຳລີທີ່ຢູ່ປາກຖົງຢາງເພາະຈະເປັນທາງເຮັດໃຫ້ເກີດ
ເຊື້ອໂລກໄປທຳຮ້າຍເຊື້ອເຫັດໄດ້ຄວາມຊຸ່ມສຳຜັັດທີ່ເຫມາະສົມຕໍ່ການສ້າງດອກເຫັດ ແລະ ການຈະເລີນຂອງດອກເຫັດຢູ່ລະຫວ່າງ 80-90% ແລະ 60-70% ຕາມລຳດັບການຜ່ານລົມເຢັນໃນຂະນະດອກເຫັດໃຫຍ່ຈະເຮັດໃຫ້ໃບເຫັດແຕກຄືກັບດອກເຫັດຫອມທີ່ນຳເຂົ້າຈາກຕ່າງປະເທດ. ສ່ວນອາກາດທີ່ເຫມາະສົມໃນການຖ່າຍເທອາກາດທີ່ດີຈຳເປັນຕໍ່ການຈະເລີນເຕີບໂຕຂອງດອກເຫັດ ແລະ ເຮັດໃຫ້ການສະສົມເຊື້ອໂລກນ້ອຍລົງ, ຖ້າມີການສະສົມກ໊າດຄາບອນໄດອອກໄຊຫລາຍຈະເຮັດໃຫ້ເຫັດມີກ້ານຍາວ, ບາງເທື່ອໃບເຫັດອາດຈະບໍ່ໃຫຍ່ ຫລື ມີລັກຊະນະຜິດປົກກະຕິອື່ນໆ. ແສງຊ່ວຍກະຕຸ້ນໃຫ້ເສັ້ນໃຍເກີດຕຸ່ມເຫັດ, ສ້າງແຜ່ນສີນ້ຳຕານ ແລະ ຈະເລີນເປັນດອກເຫັດໄດ້ໄວກວ່າ, ຍັງຊ່ວຍໃຫ້ໃບເຫັດມີສີເຂັ້ມບໍ່ຈືດຈາງ. ການແຊ່ນ້ຳເຢັນຫລັງຈາກບົ່ມເສັ້ນໃຍສົມບູນແລ້ວໃຫ້ແຊ່ກ້ອນເຊື້ອໃນນ້ຳເຢັນ 2 ຊົ່ວໂມງ ຫລື ຄ້າງຄືນກໍ່ໄດ້ເພື່ອກະຕຸ້ນໃຫ້ເກີດດອກ.
ການເກັບກ່ຽວ: ເຫັດຈະໃຫ້ຜົນຜະລິດໂດຍການເປີດປາກຖົງໃຫ້ອອກດອກທາງດ້ານເທິງ ຫລື ເປືອຍກ້ອນເຊື້ອໂດຍແກະຖົງຢາງອອກທັງຫມົດໃຫ້ກ້ອນເຊື້ອໄດ້ສຳຜັັດກັບອາກາດເປັນການກະຕຸ້ນໃຫ້ເກີດດອກເຫັດ, ຖ້າຕ້ອງການໃຫ້ເຫັດເກີດດອກໃຫຍ່ກໍ່ເປີດໃຫ້ມີການເກີດດອກເປັນບາງໄລຍະ, ການເປືອຍກ້ອນເຊື້ອຈະໄດ້ດອກເຫັດຈຳນວນຫລາຍແຕ່ດອກຈະນ້ອຍ ແລະ ອາດຈະມີການປົນເປື້ອນຈາກເຊື້ອໂລກ ຫລື ຖືກກະທົບຈາກສະພາບແວດລ້ອມໄດ້ງ່າຍຜົນຜະລິດດອກເຫັດສົດຈະໄດ້ 50-400 ກຣາມຕໍ່ກ້ອນເຊື້ອ 0,51 ກິໂລກຣາມ. ຂື້ນກັບຄວາມໃສ່ໃຈ ແລະ ເຕັກນິກວິທີຂອງຜູ້ປູກເຫັດ, ການເກັບຜົນຜະລິດ ແລະ ການເຮັດໃຫ້ເຫັດແຫ້ງທີ່ຖືກວິທີຄວນເກັບດອກເຫັດໃນຂະນະທີ່ໃບເຫັດຍັງບໍ່ບານຫລາຍ ຫລື ຂອບໃບຍັງຈູມຢູ່ເຊິ່ງເປັນລັກຊະນະທີ່ຕະຫລາດຕ້ອງການ ແລະ ຢ່າໃຫ້ສ່ວນຂອງດອກເຫັດເຫລືອຕິດຢູ່ກ້ອນເຊື້ອເພາະຈະເຮັດໃຫ້ເນົ່າເສຍ ແລະ ເກີດໂລກໃນຂະນະທີ່ເກັບຜົນຜະລິດ. ຖ້າຫົດນ້ຳໃຫ້ດອກເຫັດຫລາຍເກີນໄປຈະເຮັດໃຫ້ດອກເຫັດເນົ່າເສຍງ່າຍຖ້າບໍ່ມີການຫົດນ້ຳດອກເຫັດເມື່ອເກັບດອກເຫັດແລ້ວໃສ່ຖົງຢາງໄວ້ຈະສາມາດເກັບໄວ້ໃນຕູ້ເຢັນໄດ້ດົນ 3-4 ອາທິດ.