ຮຽນຮູ້ບາງເຕັກນິກ ການປູກກະລ່ຳປີ
ກະລ່ຳປີເປັນພືດຜັກຊະນິດຫນຶ່ງທີ່ຄົນເຮົານິຍົມນຳມາບໍລິໂພກ ແລະ ປຸງແຕ່ງອາຫານໄດ້ຫລາຍ ແລະ ສາມາດປູກໃນບ້ານເຮົາໄດ້ດີໂດຍສະເພາະແມ່ນທາງພາກເຫນືອ ແລະ ພາກກາງຂອງປະເທດ.
1. ການປູກ:
ການກຽມດິນ: ໄຖດິນໃຫ້ເລິກປະມານ 18-20 ຊັງຕີແມັດ, ຕາກດິນໄວ້ປະມານ 5-7ມື້, ໃສ່ຝຸ່ນຄອກໃນອັດຕາ 2.000 ກິໂລຕໍ່ໄລ່, ປຸຍສູດ 15-15-15 ອັດຕາ 30ກິໂລຕໍ່ໄລ່, ແລ້ວປົກດ້ວຍຝຸ່ນຄອກ ຫລື ປຸຍຫມັກເພື່ອປັບສະພາບຂອງດິນໂດຍສະເພາະໃນດິນຊາຍ ຫລື ດິນຫນຽວ. ຈາກນັ້ນ, ທັບດິນໃຫ້ມຸ່ນແຕ່ບໍ່ມຸ່ນຈົນເກີນໄປຖ້າດິນເປັນກົດຄວນໃສ່ປູນຂາວເພື່ອປັບສະພາບດິນໃຫ້ມີຄວາມເຫມາະສົມ.
ການກ້າເບ້ຍ: ຫລັງຈາກກຽມຫນານກ້າແລ້ວໃຫ້ຫວ່ານເມັດກະລ່ຳປີກະຈາຍທົ່ວຫນານ ຫລື ອາດຈະຫວ່ານເປັນແຖວຫ່າງກັນ ແຖວລະ 15 ຊັງຕີແມັດ, ເຮັດຮ່ອງເລິກປະມານ 1ຊັງຕີແມັດ ແລ້ວໂຮຍລົງໃນຮ່ອງ ຫລັງຈາກນັ້ນ ຫວ່ານຖົມດ້ວຍຝຸ່ນຄອກ, ຝຸ່ນຫມັກ ຫລື ດິນມຸ່ນລະອຽດ ຫນາປະມານ 0,5-10 ຊັງຕີແມັດ, ຫົດນ້ຳໃຫ້ຊຸ່ມ ແລ້ວປົກດ້ວຍເຟືອງແຫ້ງ ຫລື ຫຍ້າແຫ້ງບາງໆ ຫລັງຈາກກ້າເບ້ຍໄດ້ 15-20 ມື້ ໃຫ້ຫລົກຕົ້ນທີ່ບໍ່ສົມບູນ ຫລື ຕົ້ນທີ່ອ່ອນແອອອກ ພ້ອມພະຍາຍາມຈັດໄລຍະຫ່າງປະມານ 10 ຊັງຕີແມັດຍ້າຍ ປູກເມື່ອອາຍຸປະມານ 25-30 ມື້.
ການປູກ: ຫລັງຈາກກຽມຫນານປູກ ແລະ ຂຸດຂຸມຕາມໄລຍະທີ່ກຳນົດແລ້ວຈິ່ງຍ້າຍເບ້ຍມາປູກການຫລົກເບ້ຍຄວນມີດິນຕິດຮາກມານຳ, ເຮັດຢ່າງລະມັດລະວັງ ແລະ ຮີບປູກທັນທີ, ຄວນກົດດິນຖົມກັນໃຫ້ແຫນ້ນຫລັງຈາກນັ້ນຫົດນ້ຳໃຫ້ຊຸ່ມ.
ການບົວລະບັດຮັກສາ: ການໃສ່ຝຸ່ນ: ກະລ່ຳປີເປັນພືດ ທີ່ຕ້ອງການທາດໄນໂຕເຈນ ແລະ ໂປຕຣັດຊຽມສູງເພື່ອໃຊ້ ໃນການສ້າງຄວາມຈະເລີນເຕີບ ໂຕໃຫ້ແກ່ຕົ້ນພືດ, ປຸຍທີ່ແນະນຳໃຫ້ໃຊ້ຄື: ປຸຍສູດ 13-13-21 ຫລື 14-14-21 ໂດຍແບ່ງໃສ່ 2 ຄັ້ງຄື: ຄັ້ງທີ 1: ໃສ່ຮອງພື້ນກ່ອນປູກແລ້ວພວນຖົມໃນດິນ, ຄັ້ງທີ 2: ໃສ່ຫລັງຈາກກະລ່ຳປີມີອາຍຸໄດ້ 7-14 ວັນ ແລະ ຄວນໃສ່ປຸຍໄນໂຕເຈນ ເຊັ່ນ: ປຸຍແອມໂມນຽມຊັດເຟດ ຫລື ຢູເຣຍ ຄວບຄູ່ກັນໄປ. ການໃສ່ປຸຍນີ້ກໍ່ແບ່ງໃສ່ 2ຄັ້ງເຊັ່ນດຽວກັນຄື: ໃສ່ເມື່ອກະລ່ຳປີອາຍຸໄດ້ 20 ມື້ ແລະ ໃສ່ຄັ້ງທີ 2 ເມື່ອອາຍຸໄດ້ 40ມື້ ໂດຍການໂຮຍໃສ່ອ້ອມຕົ້ນ.
ການໃຫ້ນ້ຳ: ຄວນໃຫ້ນ້ຳສະຫມ່ຳສະເຫມີມື້ລະ 1ຄັ້ງ ຖ້າຂາດນ້ຳຈະເຮັດໃຫ້ກະລ່ຳປີເຂົ້າຫົວຊ້າ ແລະ ເມື່ອກະລ່ຳປີເຂົ້າຫົວເຕັມທີ່ແລ້ວຄວນຫລຸດປະລິມານການໃຫ້ນ້ຳລົງເພາະຖ້າກະລ່ຳປີໄດ້ຮັບນ້ຳຫລາຍເກີນໄປຈະເຮັດໃຫ້ຫົວກະລ່ຳປີແຕກ.
ການພວນດິນ ແລະ ກຳຈັດວັດສະພືດ: ໃນໄລຍະທຳອິດຄວນປະຕິບັດເລື້ອຍໆ ເພາະວັດສະພືດຈະເປັນໂຕຍາດອາຫານໃນດິນລວມທັງເປັນທີ່ອາໄສຂອງເຊື້ອໂລກ ແລະ ແມງໄມ້.
3. ການເກັບກ່ຽວ: ອາຍຸການເກັບກ່ຽວກະລ່ຳປີຂຶ້ນຢູ່ກັບລັກສະນະຂອງແຕ່ລະພັນ ພັນເບົາປະມານ 50-60 ມື້, ພັນຫນັກມີອາຍຸປະມານ 120 ມື້. ຄວນເລືອກເກັບຫົວທີ່ຫໍ່ແຫນ້ນໆ ແລະ ມີຂະຫນາດພໍເຫມາະໂດຍກະລ່ຳປີຈະມີນ້ຳຫນັກກປະມານ 1-2 ກິໂລຕໍ່ຫົວ ຖ້າປະໄວ້ດົນຫົວກະລ່ຳປີຈະຫລວມ ແລະ ເຮັດໃຫ້ຄຸນນະພາບຫລຸດລົງ.
1. ເຊື້ອໂລກ:
- ໂລກເນົ່າ: ລັກສະນະອາການພົບໄດ້ເກືອບທຸກໄລຍະການຈະເລີນເຕີບໂຕ ແລະ ພົບຫລາຍໃນໄລຍະກະລ່ຳປີພວມຫໍ່ຫົວໂດຍໄລຍະທຳອິດຈະພົບເປັນຈຸດ ຫລື ບໍລິເວນທີ່ມີລັກສະນະຊຸ່ມນ້ຳຄືຮອຍຊ້ຳແຕ່ຕໍ່ມາແຜ່ຂະຫຍາຍລຸກລາມອອກໄປເຮັດໃຫ້ເກີດການເນົ່າ ແລະ ເປັນເມືອກຍ້ອຍມີກິ່ນເຫມັ່ນເມື່ອມີອາການຮຸນແຮງຈະເຮັດໃຫ້ກະລ່ຳປີເນົ່າທັງຫມົດ ແລະ ຫັກພັບລົງ.
- ການປ້ອງກັນ ແລະ ກຳຈັດ: ລະມັດລະວັງຢ່າໃຫ້ເກີດແຜ ຫລື ຮອຍຊ້ຳໃນເວລາເກັບກ່ຽວ ແລະ ຂົນສົ່ງ, ສີດພົ່ນສານກຳຈັດແມງໄມ້ປາກກັດ ຫລື ແມງວັນໃນຫນານປູກ, ກຳຈັດວັດສະພືດອອກຈາກຫນານປູກ, ບໍ່ຄວນໄຖຖົມ. ໃນຫນານປູກຄວນມີການລະບາຍນ້ຳໄດ້ດີ ແລະ ຫລັງຈາກເກັບກ່ຽວແລ້ວໃຫ້ເກັບເມັດຜັກໄວ້ໃນບ່ອນທີ່ມີອຸນຫະພູມປະມານ 10 ອົງສາເຊ.
2. ແມງໄມ້:
- ຫນອນໄຍຜັກ: ເປັນຫນອນແມງກະເບື້ອທີ່ມີຂະຫນາດນ້ອຍສຸດໃນຫນອນແມງກະເບື້ອສັດຕູຜັກຈະມີລັກສະນະ
ຫົວກົມແຫລມເມື່ອຖືກໂຕຈະດິ້ນລົງດິນໂດຍການສ້າງໄຍມັກຈະພົບໂຕແກ່ຕາມໃບໂດຍເກາະຢູ່ໃນລັກສະນະຍົກຫົວຂຶ້ນ. ຫນອນໄຍຜັກເກີດຈາກແມງກະເບື້ອວາງໄຂ່ໄວ້ໄຂ່ມີຂະຫນາດນ້ອຍຂ້ອນຂ້າງແປມີສີເຫລືອງຕິດກັນ 25 ຫນ່ວຍ ອາຍຸໄຂ່ປະມານ 3 ມື້ ອາຍຸດັກແດ້ 34 ມື້ ເມື່ອໃຫ່ຍເຕັມທີ່ຈະເປັນສີເຫລືອງເທົາທາງຫລັງມີແຖບສີເຫລືອງໂຕເຕັມໄວອາຍູ 1 ອາທິດ ການທຳລາຍຂອງຫນອນໄຍຜັກຈະກັດກິນຜັກອ່ອນ, ດອກ ຫລື ໃບທີ່ຫຸ້ມຢູ່ເຮັດໃຫ້ເປັນຮູຍ່ອຍ ຫນອນໄຍຜັກມີຄວາມສາມາດທົນທານຕໍ່ເຄມີ ແລະ ປັບຕົວຕ້ານທານຕໍ່ສານເຄມີໄດ້ດີ.
- ການປ້ອງກັນ ແລະ ກຳຈັດ: ໃຊ້ສານເຄມີກຳຈັດໂຕຫນອນໂດຍກົງ, ໃຊ້ເຊື້ອແບັກທີເລຍບາຊິນລັດທູລິນເຈນຊິສ ທຳລາຍ ແລະ ຫມັ່ນກວດເບິ່ງຫນານກະລ່ຳປີ ເມື່ອພົບໂຕຫນອນຄວນທຳລາຍທັນທີ.
- ຫນອນເຈາະກະລ່ຳປີ: ຈະພົບການລະບາດ ແລະ ສ້າງຄວາມເສຍຫາຍ ໃຫ້ແກ່ພືດຜັກໃນຕະກຸນກະລ່ຳປີ ໂດຍ ຫນອນຈະເຈາະເຂົ້າໄປກັດກິນໃນຫົວ ຫລື ຍອດຜັກ ທີ່ກຳລັງຈະເລີນເຕີບໂຕເຮັດໃຫ້ຍອດຜັກຂາດບໍ່ເຂົ້າຫົວ ຖ້າລະບາດໃນໄລຍະອອກດອກຈະເຈາະເຂົ້າໄປໃນລຳຕົ້ນ, ກ້ານ ແລະ ດອກ ຫລື ໃນໄລຍະນ້ອຍຈະກັດກິນດອກ.
- ການກຳຈັດ: ຄວນປະຕິບັດຕັ້ງແຕ່ໄລຍະທຳອິດ ໂດຍການເລືອກເບ້ຍທີ່ບໍ່ມີໄຂ່ ຫລື ຫນອນນ້ອຍຕິດມາ ຈະຊ່ວຍປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ຫນອນເຂົ້າໄປທຳລາຍສ່ວນສຳຄັນຂອງພືດ, ກ້ານ ຫລື ດອກໄດ້. ນອກຈາກນີ້ອາດໃຊ້ສານເຄມີປ້ອງກັນກຳຈັດ ຖ້າຫາກເປັນພື້ນທີ່ປູກຝັງທີ່ບໍ່ເຄີຍໃຊ້ສານເຄມີມາກ່ອນ ຄວນໃຊ້ເມວິນຟຼອດໂທມິດ ຄວນເລືອກໃຊ້ສານເຄມີຊະນິດນີ້ໃນໄລຍະໃກ້ເກັບກ່ຽວ ແລະ ຖ້າເປັນແຫລ່ງທີ່ເຄີຍປູກຜັກ ແລະ ໃຊ້ສານເຄມີມາກ່ອນ ຄວນເລືອກໃຊ້ສານເຄມີໃນກຸ່ມພລີທອຍສັງເຄາະທັງຫລາຍ ໃນອັດຕາ 20-30ຊີຊີ. ວິທີການໃຊ້ສານເຄມີຊະນິດນີ້ຄື: ໃຊ້ເມື່ອພົບໄຂ່ ຫລືຫນອນເຂົ້າທຳລາຍໄລຍະເວລາການສີດແມ່ນ 7ມື້ຕໍ່ຄັ້ງ.
- ແມງໄມ້ ແລະ ສັດຕູພືດອື່ນໆ:
· ດ້ວງຫມັດຜັກ: ຈະພົບການທຳລາຍໄດ້ຕະຫລອດປີ ປ້ອງກັນດ້ວຍການສີດພົ່ນດ້ວຍເຊຟວິນ 85ຫລື ແລນເນດ.
· ມົດ: ຈະທຳລາຍກ່ອນໄລຍະເບ້ຍງອກ ສັງເກດໄດ້ຈາກທາງເດີນຂອງມົດ ປ້ອງກັນດ້ວຍການສີດພົ່ນດ້ວຍເຊຟວິນ 85ແລະ ເຄມີຟຼອດຫົດໃສ່ຫນານກ້າ.